Na 17 jaar hebben we Ouwe Bram vandaag in moeten laten slapen. Met Brammetje is een deel van onze gezamenlijke geschiedenis verbonden. In 2003 leerden Ron en ik elkaar kennen. Wie Ron kent, weet dat Ron en Haarlem onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn, maar dat bleek nog meer te gelden

We hebben veel gasten ontvangen en ook weer uitgezwaaid de laatste weken. Gisteren zwaaiden we het laatste schoolvakantie-gezin uit. Wat hebben we heerlijke weken gehad! Er werd gewandeld, gezwommen, geklommen, gerodeld en heerlijk gelezen in de tuin. Er werden veel spelletjes gedaan, gehandwerkt, geknutseld, getekend, gemusiceerd, met elkaar gezongen, vuurtje

Wat is samen musiceren heerlijk. In april 2019 ontdekten we de prachtige, oude kerk in Obermauern dat we met familie, onze proefgasten, bezochten. De koster was bezig met bloemen ter voorbereiding op de Paaszondag.   Organisten kijken altijd ‘verlangend’ naar een orgel in de kerk. Zo ook toen. De koster

De afgelopen maanden hebben we veel meeleven, steun en betrokkenheid ervaren van familie, vrienden, maar ook van oud-, terugkerende en toekomstige gasten en volgers via social media. Hartverwarmend! Dan kwam regelmatig de vraag langs: “gaan jullie het redden?” of “redden jullie het nog?” Deze vraag duidt op een lege herberg

“Erntedank ist eine traditionelle Feier der Christen nach der Ernte im Herbst, um Gott für die Gaben der Ernte Dank zu erweisen.” Hier in Matrei was er eind september een optocht met versierde karren met oogst erop. Zo wordt hier dankdag gevierd. En zo kijken wij nu ook naar ‘onze’

Eén van de herberggasten maakte een onvergetelijke bergtocht: Een paar dagen geleden zijn Gerlinda en ik al in het mooie Gschlößtal geweest met Tess en Jill (tweeling van 2 jaar) in de rugdrager en hebben toen een stuk gelopen wat met deze zware bepakking en voor onze dochter Lynn (5

“Wat een prachtige plek hebben jullie uitgekozen! Elke dag hebben we ons weer verbaasd over de mooie natuur rondom de herberg.” “Het is nog mooier dan de foto’s op facebook” “Wat een prachtige plek” “We zijn hier nog lang niet uitgekeken” “Zo’n prachtige wandeling gemaakt in jullie ‘achtertuin’” “Dus jullie

De laatste weken ontwaren we rare geluiden in huis. ’s ochtends vroeg zo tegen half zeven begint het. Het ratelt, het bonkt. Voor eventjes, dan stopt het om weer van voren af aan te beginnen. Dan is het weer stil. Peet heeft me de eerste keren verschrikt wakker gemaakt. Waarbij

We zitten in de ochtendzon aan de koffie. De vogels fluiten en er rijdt een trekker voorbij. De weilanden en almen worden al weer mooi groen. Een vredig tafereel; genietmoment! Alsof er niets aan de hand is. Maar er is wel wat aan de hand; Veel zelfs. De wereld is

Wat een avontuur en wat maakten we veel mee het afgelopen jaar; Teveel om op te noemen! Een jaar geleden was alles nieuw: onze woonomgeving, buurt, school, runnen van een onderneming… Terugkijkend op het jaar is ‘verbinding’ de rode draad. Verbinding met de schitterende plek waar we wonen en de

Uit het dagboek van Ron: Ik ga maar eens naar buiten en kijken wat de dag ons brengt. Ik denk eerst de buuf’ van hout voorzien en dan de bioafval wegbrengen. Als ik me buiten meldt zit Peet op een stoel bij buuf’ voor het huis. De buuf’ staat er

Het nieuwe jaar is al weer een maand oud. De overgang van het oude naar het nieuwe jaar geeft bij velen het gevoel dingen beter en anders te willen doen: stoppen met roken, afvallen, sporten, gezonder leven….. Na een maand zijn deze goed voornemens, ondanks alle goede bedoelingen, soms al