Na 17 jaar hebben we Ouwe Bram vandaag in moeten laten slapen.

Met Brammetje is een deel van onze gezamenlijke geschiedenis verbonden.

In 2003 leerden Ron en ik elkaar kennen. Wie Ron kent, weet dat Ron en Haarlem onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn, maar dat bleek nog meer te gelden voor de combi Ron en katten.

Ik ben helemaal niet met dieren opgegroeid, maar al gauw werd duidelijk dat als ik niet aan de katten zou wennen, mijn pas gevonden lief afscheid van mij zou nemen. Ron bedacht een verleidingstruc (niet de eerste) en deed mij een schattig, lief, klein, Haarlems katje cadeau, Bennie genaamd. Zo had ik opeens een huisgenootje in mijn nette, niet op katten berekende, Villa Thorbecke. De hele familie mijnerzijds in rep en oproer. “Nu durven we niet meer bij je op visite te komen”, de helden. Sommigen ontpopten zich als kattengriezelaars, maar anderen als ware kattenhaters. Er kwam zelfs een tweedeling, want opeens bleken er voorzichtig toch ook nog meer kattenliefhebbers in de familie.

• 

• 

• 

Terug naar Villa Thorbecke. Eén kat was een beetje zielig en dus kwam in het voorjaar 2004 Haarlemse Brammetje als ukkie binnen huppelen. Laten het bazinnetje en haar lief nu net even een break hebben. Brammetje kwam troosten en dat hielp, gelukkig kwam het allemaal weer goed.

Samen vormden Bennie en Brammetje een gezellig span. Soms mochten ze mee op visite bij hun oom en tante kat in Haarlem met de deftige namen Pedro en Isabelle, die trouwens ook wel eens in Villa Thorbecke kwamen logeren.

Een bizar avontuur was Kattengritgate. Dat was me wat. De baasjes reisden 3 weken door Canada en hadden een familielid dat dichtbij Villa Thorbecke woonde, gevraagd om af en toe voer en water in de daarvoor bestemde bakjes te doen. Het leek ons een mooie manier om familielid en katten nader tot elkaar te brengen. Toen wisten we nog niet dat betreffend familielid tot het kamp der kattenhaters hoorde. Naast dit familielid was er nog een vriendin, die een deel van de verzorging op zich wilde nemen. Dat bleek de redding van Bennie en Brammetje. Vriendin trof tot haar ontzetting een vol etensbakje aan, niet met kattenvoer, maar met kattengrit. Betreffend familielid wist het onderscheid niet tussen voer en kattentoiletgrit. Althans, dat was de verklaring. Mogelijk speelde er toch wat anders, maar dat hebben we nooit boven tafel kunnen krijgen.

Brammetje ontwikkelde zich ondertussen in razend tempo van peuter naar puber met het daarbij behorende jagersinstinct. Op een ochtend kwam hij het bazinnetje op bed een prachtig cadeau brengen. Een heerlijke, malse, jonge duif, nog fladderend met zijn vleugels. Ieuw! Bazinnetje was niet zo gediend van dit cadeau. Wat te doen? Bram verbannen uit de slaapkamer, kartonnetje onder de duif en in de vensterbank gezet bij het open raam. En, o wonder, de duif kwam tot leven en vloog weg.  

Op een dag werd Brammetje ‘verliefd’ op Bennie en dat bleef niet zonder gevolgen. Samen kregen ze 3 babykittens, waarvan 1 het overleefde, en zo werd Villa Thorbecke een echte kattenvilla. En toen de baasjes ook eindelijk trouwden, kwamen tante Isabelle en oom Pedro ook in de Villa wonen. Dat was best een drukke kattenbedoening, want hoewel de naam anders doet vermoeden was de Villa nou ook weer niet zo heel groot. In de jaren die volgden, had de kattenclan een heerlijk leven. Buiten struinen en de buurt onveilig maken en binnen lekker slapen en filmpje kijken met de baas en 2 kleine baasjes die er bij gekomen waren.

• 

• 

• 

Brammetje overleefde zijn vriendjes en zag katten komen en gaan.

Na 14 jaar besloten de baasjes te gaan emigreren. Bram was inmiddels een deftige heer op leeftijd. Hij verhuisde 3 keer mee en maakte met de baasjes de grote reis naar Oostenrijk. Dat was een avontuur op zich. Af en toe werd hij uitgelaten op een parkeerplaats, net als een hondje. En bij de overnachting in en hotel werd Bram stiekem naar binnen gesmokkeld, kleedje over de kattentroley en maar hopen dat hij niet zou gaan miauwen. 

• 

• 

Als snel vond Bram in Oostenrijk zijn plekje op de rand van het balkon in het zonnetje. Hij heeft een mooie oude dag gehad en werd zelfs nog beroemd. Hij kwam op TV en in de Eva.

Zijn laatste grote avontuur was de winter van 2019 toen de baasjes niet thuis konden komen door de sneeuw. Ouwe Bram zat 5 dagen alleen in de herberg en er werd massaal met hem mee geleefd via facebook. Gelukkig was er een lieve buurvouw in de buurt om hem eten te geven.   

Ouwe Bram kreeg de laatste tijd allerlei ouderdomskwalen en zo kwam er vanmiddag een einde aan zijn veelbewogen kattenleven en aan ons samen zijn.

Dag Bram; Bedankt dat je ons leven verrijkte! We zullen je missen.