De afgelopen maanden hebben we veel meeleven, steun en betrokkenheid ervaren van familie, vrienden, maar ook van oud-, terugkerende en toekomstige gasten en volgers via social media. Hartverwarmend!

Dan kwam regelmatig de vraag langs: “gaan jullie het redden?” of “redden jullie het nog?” Deze vraag duidt op een lege herberg zonder gasten en dus ook geen inkomsten.

We zijn nu bijna 2 jaar in Oostenrijk.

In maart 2020 schreven we een blog “Een jaar Oostenrijk….”:  “Een jaar Oostenrijk en we waren lekker op dreef met reserveringen. Toen was daar corona. Dat brengt veel onzekerheid met zich mee. We leven bij de dag, tellen onze zegeningen en verder wachten we in vertrouwen af.”

Het was maar goed dat we toen niet wisten dat we nu, bijna een jaar later weer een lockdown zouden hebben.

Eind oktober 2020 schreven we: “Het was spannend in de eerste helft van het jaar en de afgelopen tijd: zullen we gasten uit Nederland mogen ontvangen in de zomer en in de herfstvakantie? Inmiddels is de zomer over gegaan in de herfst en kijken we terug op de ‘oogst’. En wat is die goed; reden tot grote dank! Vanaf 1 juli tot nu hebben we bijna aaneensluitend gasten mogen ontvangen en is hier tot en met genoten! En weer is het spannend: zullen we in de kerstvakantie Nederlandse gasten kunnen ontvangen? Wie zal het zeggen? Niemand die dat nu kan overzien en dus geven we dat in vertrouwen over omdat we weten dat onze God voor ons zorgt, hoe dan ook.

We hadden een mooi en goed seizoen, ook financieel. In november gingen we een tweede lockdown in en hoopten dat we in de kerstvakantie weer gasten zouden mogen ontvangen.

Het was maar goed dat we toen niet wisten dat we tot maart 2021 geen gasten mogen ontvangen.

Gaan we het redden?

Eind 2020 maakten we de balans op en keken we vooruit om een poging te doen om antwoord te geven op die vraag.

Heel vaak hebben we diep dankbaar tegen elkaar gezegd wat een enorme zegen het is dat ik, Petra, een vaste baan heb bij een Nederlandse werkgever. Maart 2020 kon ik mijn uren uitbreiden naar 36 uur per week en sindsdien werk ik fulltime en ‘sta’ ik iedere werkdag met één been in Nederland en de andere in Oostenrijk en dat bevalt me prima hoewel de combinatie fulltime werken en een huis vol gasten best veel is.

We hebben al vaak ervaren hoe wonderlijk alles geleid wordt want voor onze emigratie en de eerste maanden hier hadden we niet kunnen bevroeden dat deze zegen ons ten deel zou vallen.

Naast mijn baan hebben we echter wel inkomsten uit de herberg nodig om de vaste lasten te kunnen betalen. We zijn blij met waardebonnen die we hebben kunnen verkopen en met de steun vanuit de overheid al dekt die lang niet de gederfde inkomsten.

Gaan we het redden?

Eerlijk gezegd? We kunnen daar niet goed antwoord op geven. Nog steeds is er grote onzekerheid en vragen we ons nu af: zullen we onze gasten in de meivakantie kunnen ontvangen? Hoelang gaat dit nog duren? Durven mensen te boeken voor de zomermaanden en erna? We kunnen ons nog best een poos redden maar hoe langer het duurt hoe moeilijker het wordt.

Gaan we het redden?

Als er één ding duidelijk is geworden het afgelopen jaar dan is het wel dat WIJ het niet gaan redden, persoonlijk en zakelijk niet maar ook landelijk en wereldwijd niet. Wij redden niets al proberen we te redden wat er te redden valt. Nee, wat dat betreft hoeven we weinig verwachting te hebben van onszelf, de overheid en wereldleiders. We gaan het niet redden in eigen kracht.

We weten niet of we het gaan redden en dat hoeft ook niet. Want:

Het is niet altijd makkelijk om dat in de praktijk te brengen want geloof in en vertrouwen op God is geen garantie dat we door kunnen met onze herberg. Het betekent overgave, loslaten, bij de dag leven en doen wat we kunnen doen.

We genieten ondertussen dagelijks van de plek waar we wonen, het besneeuwde berglandschap, de vele zon-uren, het sneeuw scheppen, hout halen voor de kachel, wandelen en nog zoveel meer!

En we hopen dat we in april weer gasten mogen ontvangen en wensen iedereen heel veel sterkte in de eigen omstandigheden!

Hartelijke groet uit mooi en wit Oostenrijk!