“Erntedank ist eine traditionelle Feier der Christen nach der Ernte im Herbst, um Gott für die Gaben der Ernte Dank zu erweisen.” Hier in Matrei was er eind september een optocht met versierde karren met oogst erop. Zo wordt hier dankdag gevierd.
En zo kijken wij nu ook naar ‘onze’ oogst.
Het was spannend in de eerste helft van het jaar: zullen we gasten uit Nederland mogen ontvangen in de zomer? Het was spannend de afgelopen weken: zullen we gasten uit Nederland kunnen ontvangen in de herfstvakantie?
Inmiddels is de zomer over gegaan in de herfst en kijken we terug op de ‘oogst’. En wat is die goed; reden tot grote dank!
Vanaf 1 juli tot en met deze Nederlandse herfstvakantie hebben we bijna aaneensluitend gasten mogen ontvangen en is hier tot en met genoten! En ook volgende week, in de Oostenrijkse herfstvakantie, hopen we land- en emigratiegenoten te herbergen.
Gasten zeiden het de afgelopen weken: “Wat heerlijk dat je hier zo weinig van corona merkt en dat je er even afstand van kunt nemen!”.
Gasten
Wat de oogst betreft, mochten we tot op vandaag 111 (en volgende week nog 7) fijne gasten ontvangen van klein tot groot en van jong tot oud. Mooie ontmoetingen en gesprekken bij het ontbijt, in de wandelgangen, rond de BBQ en de vuurschaal en de laatste weken rond de houtkachel.
Er kwamen gasten op alternatieve huwelijksreis en ter gelegenheid van hun 25-jarig huwelijksjubileum.
Er zijn heel veel verschillende activiteiten ondernomen.
Wandelen
Natuurlijk is er gewandeld, veel gewandeld al dan niet een kabelbaan mee pakkend. Makkelijke wandelingen, met kleine kinderen in de rugdrager, klimtochten naar de top, sneeuwwandelingen en berghuttentochten. Diverse bergen om ons heen en in de dalen in de buurt zijn bewandeld. Iedere keer kwamen gasten enthousiast terug met prachtige foto’s en filmpjes. Een enigszins moeizame gang verraadde spier- en voetenpijn.
Hardlopen
Zoals thuis gewend, werden s morgens vroeg hardloopschoenen aangetrokken om in de frisheid van de morgen wat kilometers weg te lopen langs de Tauernbach bijvoorbeeld. Daarna lekker douchen en buiten in een stoel met een boek of op naar de volgende activiteit.
Fietsen
Kilometers omhoog fietsen en met 80 km per uur naar beneden. Op racefietsen en e-mountainbikes bedwongen gasten de bergen. Je even in de Tour de France wanen bij het pakken van een ‘col’. En dan dat naar beneden fietsen. Spierpijn in de handen van het knijpen in de remmen.
Rodelen
Osttirodler in Lienz, een bijna 3 km lange rodelbaan is natuurlijk een uitdaging die aangegaan moet worden, vooral onder onze jonge gasten populair.
Raften
Wat een lol hadden we als we met een groep op stap gingen, ons in wetsuits wurmden en bijna onherkenbaar werden als Michelin poppetjes met helm en dan, een beetje zenuwachtig, de boot op het droge in stapten voor instructies. En dan het echte werk! Eerst een onderdompeling in de koude, woeste Isel en dan de boot in voor het ‘echie’. Grote lol natuurlijk bij iedere golf. Altijd weer leuk om dat met elkaar te doen.
Canyoning
De echte durfallen gingen voor canyoning. Onder de leiding van een gids je door een waterval naar beneden laten voeren, lopen, springen en uiteindelijk weer naar boven moeten lopen. Pffft. Je moet het maar willen!
Paard rijden
Heerlijk in galop op een paard de bergen verkennen! Ja, we hadden een stoer meid die van paarden houdt en bij een manege in de buurt eerst een paar uurtjes in de bak oefende en daarna met een groep de bergen in ging. Geweldig!
Kletteren
Groot avontuur in kletterpark Grossvernediger! Zwevend tussen hemel en aarde en zwierend tussen de bomen met een waterval en bergen om je heen. Ook dat deden onze gasten.
Toeren
Tenslotte werd er getoerd met auto en motor. Over de Grossglockner Hochalpenstrasse bijvoorbeeld en door het Lesachtal, over de Plöckenpassstrasse en door het Lanvattal, over de Stallersattel en door Italië.
Het was heerlijk om mee te genieten met onze gasten. En nu komt er een gastloze, maar zeker geen rustige periode aan want er moet geklust worden.
En weer is het spannend: zullen we in de kerstvakantie Nederlandse gasten kunnen ontvangen? Wie zal het zeggen? Niemand die dat nu kan overzien en dus geven we dat in vertrouwen over omdat we weten dat onze God voor ons zorgt, hoe dan ook.
Nu kijken we heel dankbaar terug op de oogst.
Soli Deo Gloria