Wat een avontuur en wat maakten we veel mee het afgelopen jaar; Teveel om op te noemen! Een jaar geleden was alles nieuw: onze woonomgeving, buurt, school, runnen van een onderneming…
Terugkijkend op het jaar is ‘verbinding’ de rode draad.
Verbinding met de schitterende plek waar we wonen en de prachtige natuur hier. Dat is iedere dag genieten. We leven hier veel dichter bij de natuur, het weer en de seizoenen. Daar kwamen we voor naar Oostenrijk en daarin zijn we zeker niet teleurgesteld!
Verbinding met onze broeders en zuster van LIFE Church. Het was fijn dat we hen al een beetje kenden, ons nieuwe netwerk, om samen het geloof te beleven en te delen. We zijn geweldig opgevangen. Dat heeft heel erg geholpen om hier te wennen. En tijdens de enorme sneeuwval in november kregen we spontaan onderdak aangeboden toen we niet naar huis konden.
Verbinding met vrijwilligers die ons de eerste maanden kwamen helpen om alles klaar te krijgen voor de proefgasten. Zonder hen hadden we dat niet gered want wat een werk hebben we verzet.
Verbinding met onze gasten! Tijdens het ontbijt, in de wandelgangen binnen en buiten, rond de BBQ en het kampvuur, bij de stamppot, tijdens het oliebollenbakken, bij gezamenlijke uitjes en ga zo maar door. Mooie gesprekken, tips geven voor uitjes, enthousiaste verhalen, genietende gasten, leuke onderlinge contacten, plezier maken met elkaar. Dat hadden we voor ogen. Geweldig om dat te zien gebeuren. Met de meesten hebben we nog steeds contact.
Verbinding met de buren. Onze lieve buurvrouw Liesl en de andere buren bij wie we aan kunnen kloppen als het nodig is en die ons wegwijs maken.
Verbinding met lieve familie en vrienden live, in Oostenrijk en Nederland, en online. Bijzonder om te ervaren dat deze contacten zich juist verdiepen ondanks de afstand.
Verbinding via de media: de fotoreportage in EVA, het interview op de EVA website, het interview met jongens op het jeugdjournaal tijdens de sneeuwperiode en het “Tv-programma Wij emigreren”. Zoveel mensen hebben hierop gereageerd!
En, last but nog least, verbinding met onze God en Vader die ons zó heeft gezegend het afgelopen jaar. De allesbepalende verbinding!
Natuurlijk waren er ook teleurstellingen, was de hoeveelheid werk en wat er op ons af kwam soms stressvol en vermoeiend, en de fysieke afstand tot familie en vrienden af en toe moeilijk.
Een jaar Oostenrijk en we waren lekker op dreef met reserveringen.
Een jaar Oostenrijk en toen was daar corona. Dat brengt veel onzekerheid met zich mee. Net als in Nederland is er geen school en kerk. We mogen in ieder geval tot 13 april het dorp niet uit en zonder reden ook niet de weg op, behalve voor de noodzakelijke boodschappen en wandelingen. Hoe lang zal het duren en hoe zal het verder gaan? We krijgen vragen, annuleringen en het blijft logischerwijs stil wat reserveringen betreft.
De verbinding, die is er wel, misschien wel meer dan ooit. We hebben veel meelevende en lieve berichtjes ontvangen van familie, vrienden, bekenden, oude en toekomstige gasten en we leven mee met elkaar. En gelukkig is en blijft de verbinding met God altijd open. En Hij zegt: ‘Wees niet bezorgd, uw Vader weet toch wat u nodig hebt. Kijk naar de bloemen en de vogels, ze hebben niets tekort. Zelfs geen mus valt van het dak zonder dat uw Vader het weet.’
We leven bij de dag en tellen onze zegeningen. We zijn gezond, hebben elkaar, het is mooi weer, wonen op een prachtige plek, zien de lente al aan komen en hebben binnen en buiten ruimte.
We nemen de maatregelen die we kunnen nemen en verder wachten we in vertrouwen af.
En in verbondenheid zeggen we: iedereen heel veel sterkte en creativiteit gewenst en heel graag tot ziens in onze herberg.
