Goede reis!

Ik was een paar weken terug weer een paar dagen in Nederland. Dat was bijzonder in meerdere opzichten.

Het was bijzonder om met lieve vrienden bij de bruiloft van lieve vrienden te zijn! Het was fijn om dierbare ouders en familie weer te zien.

Het was echter niet alleen maar een ‘snoepreisje’, nee het was ook ‘werken’ want documenten regelen vanuit Oostenrijk blijkt toch lastig ondanks dat zowel Nederland als Oostenrijk tot de Europese Unie behoren.

En dan de reis terug. Dat was zeker werken, en hoe?! Ik reisde namelijk met de trein om zelf te ervaren hoe dit is en een doorleefd advies te kunnen geven aan potentiële gasten die met de trein zouden willen komen. Het advies komt aan het eind van deze blog…

’s Morgens om 7:15 uur vertrek ik bepakt en bezakt met de trein vanaf Zwijndrecht.

Ik heb een kleine rolkoffer, een grote rugzak, een fototas en een schoudertas met grote mappen die ik op de rolkoffer vast heb gemaakt. Ondanks de spits is het redelijk rustig.

Op Rotterdam-Centraal en Utrecht-Centraal moet ik overstappen. Dat gaat goed hoewel in – en uit stappen met volle handen best een onderneming is. Er komen allerlei herinneringen boven aan mijn MBO-tijd toen ik wekelijks naar Amersfoort reisde met een weekendtas. Veel tijd om te mijmeren op het station is er echter niet want de overstaptrein staat al klaar. Zo snel als ik kan met m’n bagage haast ik mij naar de Duitse trein richting Frankfurt. Wat een drukte; Naast, voor- en  achter me mensen met tassen en koffers.

Met bagage op m’n rug, aan m’n schouder en achter me aan trekkend, wurm ik mij door het gangpad, ondertussen speurend naar een plek. Het pad lijkt me opeens opvallend smal. Was dat altijd al zo of is dat van de laatste jaren? Gezien de toenemende obesitas zou het immers best kunnen dat de zitplaatsen verbreed zijn. Hoe dan ook, ik blijk ook nog uitstekende bagage en lichaamsdelen zoals voeten en ellebogen te moeten ontwijken. Als de trein dan ook nog eens schokkend begint te rijden, wordt het helemaal een feest.

Als je een forse rugzak op je rug hebt, is het handig om kaarsrecht door het gangpad te gaan. Op die manier geef je geen zwieper tegen hoofden van medereizigers die al in de bevoorrechte positie zijn een zitplek te hebben. Laat dat kaarsrechte nu net het probleem zijn want ik heb ook nog een rolkoffer te trekken die af en toe ergens achter blijft haken. Trekken wordt afgewisseld met rukken. Oeps, mijn rugzak helt naar rechts. “Entschuldigung”, zeg ik beschaamd terwijl ik mijn hoofd nijg naar de gedupeerde. Met dat ik dat doe, helt mijn bovenlijf en dus mijn rugzak naar de andere kant. “Entschuldiging”, zeg ik weer terwijl mijn gezicht de kleur van een tomaat aan neemt. Tja, zo kan ik wel aan de gang blijven. Dit wordt een drama natuurlijk. Misschien dit woord preventief blijven herhalen terwijl ik zo snel mogelijk door loop.

Wie heeft verzonnen dat het gangpad tussen 2 zitplaatsen door moet lopen? Waarom niet aan de zijkant? Misschien kan ik de Deutsche Bundesbahn nog van betaald advies voorzien.

Een zitplek, waar is er een zitplek? Ik zoek natuurlijk het eerst naar een zitplek aan het gangpad want dat is het makkelijkst. Als snel speur ik ook naar raamplekken maar ik zie er tegenop want dan moet ik vragen of ik langs gangpadreisgenoot mag. Dat geeft vervolgens een hele opstopping want ik moet bedenken wat ik voor de komende uren nodig heb uit welke bagage,  moet m’n bagage kwijt en gangpadreisgenoot moet in het gangpad gaan staan waarna ik in het hoekje kan duiken. Punt is dat plekkenzoekers van 2 kanten de coupé in komen. Het is net een schuifpuzzel en dit vraagt eigenlijk om een logistiek manager. Maar ik waag het er toch maar op en eindelijk ben ik geïnstalleerd.  Met een tevreden zucht sla ik m’n leesvoer open: ‘Dromen, durven doen’- Het managen van de lastigste persoon op aarde: jezelf-. Nou, ik vind het managen van m’n bagage en reisgenoten op dit moment lastiger. 

We naderen het volgende station en ontspannen en enigszins vermaakt kijk ik naar alle plekzoekers die zich met bagage door het gangpad wurmen. Ik heb in ieder geval een plek en ik lees weer verder in m’n boek.

Echter, het gangpadgewurmel komt tot stilstand want er blijft een man ter hoogte van mijn zitplek staan wat natuurlijk een opstopping veroorzaakt. Niet zo handig, denk ik. Tot mijn verbazing spreekt hij mij aan dat ik op zijn plek zit! Wat, mijn met zoveel moeite veroverde zitplek? Hij wijst naar iets boven mijn hoofd. Daar blijkt zich een digitaal stoelnummer te bevinden en er achter staat dat deze stoel gereserveerd is van Frankfurt naar München…….

Ahhh, nee toch alsjeblieft. Ja dus en er rest mij niets anders dan mijn spullen te pakken en mij onder toeziend ook van zittenden en op-mij-wachtenden als een pion met mijn bagage in de schuifpuzzel te begeven….. En zo reis ik staand in het voorportaal verder.

Ik zou zo nog wel even door kunnen gaan met enerverende ervaringen. Stof genoeg voor nog een paar blogs.

Maar nu het advies voor een treinreis: Nooit doen! Nee, nee, wacht even, dat is veel te snel.

Met de trein naar Oostenrijk is prima te doen.  Je stapt ’s morgens in en ’s avonds ben je op de plek van je bestemming. Het is rustig want je hoeft zelf niet te rijden en je kunt heen-en-weer-lopen als je even beweging wil. Er zijn altijd vriendelijke medereizigers die op je bagage willen passen. Je kunt onderweg van alles doen zoals werken, socializen online of met je medereizigers, lezen, slapen, puzzelen, spelletje spelen enzv, enzv! Er is wifi en er is stroom. Financieel is het vergelijkbaar met een autorit als je tenminste alleen reist.

Er zijn wel een paar belangrijke voorwaarden om het jezelf wat makkelijker en comfortabel te maken:

  • Reserveer een plaats en probeer ongeveer te bepalen waar dat is in de trein zodat je niet heel de trein door hoeft;
  • Neem GEEN RUGZAK mee maar liever een grotere rolkoffer die je voor je uit door het gangpad kunt sturen. Zo kun je vooraf vriendelijk vragen of iemand z’n voeten, knieën, hoofd, ellebogen en bagage uit het gangpad wil halen voordat je er tegen aan stoot ipv je achteraf te moeten verontschuldigen😊 (overigens horen die zaken ook helemaal niet in het gangpad thuis maar dat terzijde);
  • Denk vooraf goed na welke spullen je wilt gebruiken in de trein (laptop, telefoon, boek…) zodat je die snel bij de hand hebt;
  • Neem eten en drinken mee voor onderweg inclusief koffie of thee OF zorg dat je contant geld bij je hebt want in Duitsland kun je niet pinnen in de trein; datzelfde geldt ook in sommige station shops.

Met deze tips moet het helemaal goed komen en kun je gewoon heerlijk genieten van een relaxte treinreis.

Goede reis!