Ik heb een berg beklommen…

… de afgelopen 5 weken!

Als je op vakantie gaat naar de bergen, weet je dat je eerst moet acclimatiseren en niet gelijk op dag 1 een hoge berg moet gaan beklimmen. Nee, dat moet je langzaam op bouwen.

Nou, vergeet het maar!

In april begreep ik dat ik snel een cursus zou moeten volgen om een vergunning te krijgen voor onze B&B. Het kwam wat mij betreft op een heel verkeerd moment: net geëmigreerd, nog aan het settelen en volop bezig met het ‘neer zetten en ontwikkelen’ van Herberg Zirbe. Mag ik ajb even op adem komen?

Nou, nee dus!

Het moet, unbedingt! Sonst wird es nicht funktioneren!

De cursusplaats was 2 uur rijden. En, hoe krijgen ze het verzonnen, de cursusdagen waren op maandag en dinsdag. Achter elkaar dus. Vijf weken lang op maandag en dinsdag.

Wat zag ik enorm tegen die berg op en ik heb allerlei manieren zitten bedenken om het uit te stellen naar het najaar. En met hele goede argumenten maar helaas tevergeefs.

Als je een berg hebt bedwongen en je staat uiteindelijk boven, dan kun je enorm genieten van het uitzicht en van de prestatie die je geleverd hebt. Ik sta nu op de top van deze berg. Ik heb ‘m beklommen. Geweldig, daar ga ik van genieten; dat ik het gewoon gedaan heb! En het was niet eens zo zwaar als ik dacht! Soms kun je zomaar met je gedachten van een tweeduizender een tienduizender maken. Dan komt het er op aan om die tienduizend weer terug te brengen naar de realiteit.

Twee dagen en een nacht weg van thuis? Thuis komen is dan zo leuk! Ik werd elke keer onthaalt alsof ik weken weg geweest was. En dan die lieve, aan moedigende berichtjes van m’n 3 mannen. Ik had ze niet willen missen!

Twee uur rijden? Ja best lang maar met een goed muziekje of ander luistermateriaal en prachtige uitzichten gaat het best snel.

In je uppie overnachten in een hotel? Met z’n tweeën of vieren is gezelliger maar je kunt appen, mailen, (video)bellen, de stad verkennen, lekker ijs eten, winkelen, naar de kapper gaan; kortom het leuk maken voor jezelf. En weet je wat? ik heb er nog van genoten ook. 

De hele dag docenten aan horen die rap Tirol-Duits praten zodat je misschien maar de helft begrijpt en over onderwerpen die een B&B niet aan gaan? Laptop mee, wifi en je kunt een heleboel administratie weg werken en gezellig communiceren met die en gene.

De les? Maak het niet erger dan het is, ga het gewoon doen, maak het aangenaam voor jezelf en maak gebruik van de steun van lieve mensen om je heen die je aan moedigen. Trouwens, de pelgrims uit de Bijbel wisten er ook al alles van: Ik sla mijn ogen op en zie de hoge bergen aan, waar komt mijn hulp vandaan? Mijn hulp is van mijn Heer, die alles heeft geschapen.

Zo, volgende week weer een berg! Mondeling examen. Dat is toch bizar! Hoe kan ik nu al zo snel na de emigratie al mondeling examen doen. Zoveel stof die ik eerst in het Nederlands moet vertalen en begrijpen en dan in het Duits in m’n hoofd moet stampen. Dat gaat toch nooit lukken?! En dan moet ik ook nog helemaal naar Innsbruck, nog verder rijden.

Ho, stop! Ik ga deze berg gewoon rustig aan beklimmen en genieten van de prachtige uitzichten onderweg. Wordt vervolgd!