Vrijdagavond komen we na een lange rit aan in onze nieuwe woonplaats. We bivakkeren voor het eerst in ons eigen huis en daar hebben we zin in. We hebben afgesproken dat een installateur voor onze komst de verwarming controleert, vult en aan steekt dus we verwachten in een warm huis te komen.

Helaas, als we binnen stappen, is het het akelig koud. Koud en geen warm water en dat na een lange reis. We bestuderen de verwarmingsinstallatie en proberen knoppen en handels uit maar helaas, het helpt niets.

Op de website is geen storingsnummer te vinden. Ze zijn wel geweest want ze hebben ons gemaild wat ze allemaal gedaan hebben. Mmm, dan maar een mail sturen in de hoop dat ze dat zullen lezen en we morgen wel warmte hebben.

Ron en neefje Samuel krijgen het wel voor elkaar om de houtoven in de keuken aan te steken. Dan hebben we in ieder geval één warmtebron. We verzamelen alle dekbedden, dekens en jassen om over ons bed te leggen.

De volgende dag komen er vrienden en zijn we totaal met veertien personen. Geen reactie van de kachelman. Vrienden zijn slaapzakken vergeten. Oeps. Geen tijd meer om naar de winkel te gaan. We verdelen alles wat warmte kan bieden op bed en nog hebben we het koud. En er volgt ook nog een koude zondag.

We mogen dan wel weinig warmte hebben maar we hebben wel koffie, en we hebben zon en gezelligheid. En als de kachelman komt maandag en de verwarming gaat branden, zijn we zo blij als een kind met warmte en warm water.

Ontberen doet waarderen.